Don Khong dag 1 & 2

Nou daar zijn we weer! Inmiddels 2 dagen verder, maar vandaag wel eindelijk aangekomen in Cambodja. En nee, dat liep niet soepel...

De 12 uur durende bus had namelijk geen voordeur, dus dat betekende 12 uur lang op de tocht zitten. Dit met als resultaat dat ik nu snotverkouden ben. 

Na een uurtje of 10 in de bus werden we midden in de nacht gewekt (om 3.30u) dat we gearriveerd waren op onze bestemming. Even snel checken op onze telefoon en het klopte wel ongeveer. Je weet hier namelijk nooit zeker of je precies beland op de bestemming waar je naartoe wilt. 

Anne en ik stapten de bus uit, pakten onze tassen en wilde vragen waar we heen moesten, maar voor we het wisten was die bus alweer vertrokken. Maar waar waren we eigenlijk?

We hebben uiteindelijk een half uur met onze backpacks in de middle of nowhere gelopen. Na een half uur vonden we eindelijk een hotel, thank god! Gelukkig was deze ook open en kregen we een prima kamer toegewezen.

Na een goede nacht te hebben geslapen, wilden we gisteren de grens over naar Cambodja. Helaas was dit niet mogelijk, want er zouden geen bussen rijden die dag. En dus moesten we verplicht een dagje in de middle of nowhere doorbrengen.

Tijdens ons ontbijt kwamen we wat Canadezen doktoren tegen die bezig waren met een 20 jaar durend project in dat kleine dorpje. We vroegen hun of er iets te doen was in de omgeving. Ze vertelden ons dat er niet zo veel te doen was, maar er wel een zwembad was iets verderop in het dorpje. Ze konden ons alleen niet precies vertellen hoe lang dat lopen was, maar het zou niet zo ver zijn. En dat hebben we geweten.

Na 3 kwartier lopen hebben we eindelijk het hotel met zwembad gevonden. Nou ja, zwembad kon je het niet noemen. Het was eerder een dompelbad. We hebben daar 2 uurtjes gezeten en zijn toen weer teruggegaan. Gelukkig waren we nu zo slim om terug te liften, dus waren we in 10 minuten weer terug.

Vanochtend was het dan eindelijk zo ver en konden we met 2 dagen vertraging naar de grens. We hadden precies genoeg geld om het hotel en de bus naar Siem Reap (Cambodja) te betalen. We wisten dat we ons visum nog moesten betalen, maar bij de grens heb je altijd een pinautomaat of kan je met pin betalen.

Aangezien nog niets loopt zoals het hoort te lopen sinds Anne en ik met z’n tweeën zijn, kon dat nu uiteraard ook niet goed gaan. Het was namelijk (toevallig) bij onze grensovergang niet mogelijk om met pin te betalen en er was ook geen pinautomaat (terwijl we dat wel nagevraagd hadden). Daar sta je dan met je goede gedrag zonder geld.

Na de situatie uit te hebben gelegd, werd er iets geregeld, zodat we wel de grens over konden. Nu was de deal zo dat wij 10 dollar per persoon extra zouden betalen, zodra we hadden gepind. Er zou namelijk speciaal voor ons geld moeten worden gehaald om ons visum toch te kunnen betalen. Dat kostte natuurlijk veel moeite en benzine, dus zou 20 dollar een vergoeding zijn. Natuurlijk belachelijk, maar het was ook geen optie om daar niet mee akkoord te gaan, omdat je geen kant op kan zonder geld. Ik had het helemaal gehad met Laos.

Snotterend en wel uiteindelijk in de mini ven en natuurlijk ging dat ook niet soepel. We zitten namelijk 12 uur lang met 14 mensen in een busje die geschikt is voor 10. Nu ben ik zo’n mazzelaar die op een 3 zits rij zit met 4 personen. Maar dat is natuurlijk nog niet alles. Er zit een ontzettend brede Zuid Amerikaanse gast naast me. Normaal gesproken heb ik daar een problemen mee, maar in dit geval had ik liever een spillepootje naast mij gehad. Één bil hangt naast de stoel, m’n gezicht zit tegen het raam geplakt en dan moeten m’n benen nog dubbelgevouwen op de wielkas worden geforceerd. 

Nu is onze buschauffeur ook nog zo’n lieverd die stopt voor locale liftende bevolking met als gevolg dat er nu overal in de bus backpacks liggen onder voeten en naast de chauffeur. Gelukkig werden er wel weer 2 Cambodjanen blij gemaakt met een gratis lift.

Ik vraag me af wanneer alles weer op rolletjes loopt, want op het moment ben ik overal een beetje klaar mee...

Even een zeikupdate, maar dat mag wel na een week gezeur. Reizen is echt niet alleen maar leuk en gemakkelijk. Je hebt ook wel eens wat tegenvallers en die moeten ook beschreven worden, dus bij deze!

Groetjes!