Pai/Chiang Mai dag 1, 2 & 3

16 oktober 2017 - Chiang Mai, Thailand

Hoi hoi hoi hoooi!

Na een paar dagen stilte ben ik er weer! Had te weinig te vertellen om elke dag een blog te schrijven en had er nou ook niet super veel zin in. Maar hier is ‘ie weer!

Op ochtend dat we uit Pai gingen vertrekken, hebben we eerst nog 2 white buddha tempels bezocht. We zagen die telkens al vanaf het dal en wilden, voordat we Pai verlieten, die tempels nog hebben gezien. Dus leverden we onze backpacks af bij de scooterservice die ze naar Chiang Mai brengt. 

Nadat we de tempels hadden bezocht, zijn we teruggegaan naar Chiang Mai. Helaas moesten we een paar keer stoppen, omdat het echt keihard regende. En ja, als je op de scooter zit, voelt dat aan alsof je met grint bekogeld wordt. 

Na de regen verliep de reis nog niet soepel, want er was een van ons onderuit gegleden over het grint. Een heel been vol schaafwonden, elleboog kapot en een bult op het hoofd, maar alsnog door durven rijden, bikkel! Nee, ik was het niet. Zou wel wat voor mij kunnen zijn, maar nee dit keer niet.

Eenmaal aangekomen in Chiang Mai zijn we, na het inchecken, gelijk op zoek naar eten gegaan. Vergis je niet, want 127km is best intensief op een scooter.

De volgende dag is de helft van onze groep (we waren nog steeds met 6) naar Chiang Rai gegaan, om vervolgens door te reizen naar Laos (ja mensen, dat is een land). Brent en ik zijn die dag Chiang Mai gaan verkennen. We hebben zo’n 13km gelopen en 10 tempels gezien, die nu ook wel aardig m’n neus uit komen. Maar nu komt het leukste van alles! We werden bij een tempel aangesproken door een medewerker. Hij vroeg ons waar we vandaan kwamen en hoe lang we hier al waren etc. We gaven aan een olifantentour te willen doen en hij wilde ons wel helpen. Nu zullen jullie vast denken dat wij domme toeristen zijn en gelijk in zijn praatje meegaan. Maar nee hoor, we hadden al wat research gedaan. 

De beste man verwees ons door naar een tour office die van de overheid zou zijn. Na een mooi praatje en wat afdingen (“studentenkorting”) hebben we een mooie deal kunnen sluiten. We boekten het aan het einde van de middag en waren tot nu toe de enige op de lijst. 

‘s Avonds zijn we naar de avondmarkt geweest en wat een ellende is dat. O-ve-ral spleetogen en toeristen die zich samen  een weg in schuifelen, echt genieten! Maar toch was het wel even leuk om mee te maken.

Vanochtend ging de wekken 7.15u, want ja, je moet wat over hebben voor de olifanten. Oh ja, voor ik het vergeet: we zijn naar een elephant care geweest, dus NO RIDING!

We zouden opgehaald worden tussen 8u en 8.15u. Dat is in Thailand zeg maar 8.30u. Gelukkig zaten wij al klaar om 8u, super fijn! Maar goed dat is dat. Daar was de auto eigenlijk. Nou ja, auto.... zeg maar dikke bak! 

En ja hoor, we hadden ook nog mazzel, want we waren de enige. Privétour  voor Brent en Tess! Ja mensen, ik reis nog steeds met Brent! Die Velserbroekse knul van de Bangkokse fietstour.

Eenmaal aangekomen bij de olifanten, werden we gelijk vriendelijk onthaald. We moesten gelijk aan de bak, het eten voor de olifanten klaarmaken. Na een stuk of 25 bossen bananen te hebben geplukt en snoepjes te hebben gekocht, konden we de olifanten gaan voeren. Ik zal je vertellen, dat is best spannend zo’n eerste keer naast zo’n beest. Maar gelukkig wen je daar snel aan en weet je een beetje wat je kan verwachten. Tijd voor foto’s, héél véél foto’s!

Na het eten was het speeltijd voor de olifanten. We liepen een stukje met ze en gaven ze nog wat snoepjes, konden foto’s nemen (ja, nog meer) en kregen veel info over de olifanten. 

Vervolgens kregen we een stevige lunch om daarna een speciaal medicijn te maken voor de olifanten. Nou ja, speciaal zou ik het niet noemen. Het was namelijk zout met popcorn en harde fudge, wat bananen en sticky rice. Het is maar wat je gelooft. 

Na een kwartier stampen in een vijzel (zo’n houten bak met stampstok weet je wel) mochten we het eindelijk aan ze voeren. Jammer dat ze niet van het harde werk genoten, want 20 van die ballen (gehaktbalgrootte) waren binnen 30 seconde op, geen dank!

Toen het medicijntje naar binnen geschrokt was, was het tijd voor een modderbad. Gelukkig ging ik daar met een gerust hard in, want zag toen ik mijn grote teen erin zette al een waterschorpioen. Ja, die krengen zijn heel gemeen. Maar goed, dit wilde ik toch echt niet missen, want wat is er nou leuker dat vies worden en dan ook nog met olifanten?!!

Na zo’n 20 keer uitgegleden te zijn en 3 lagen modder op mijn lichaam te hebben, werd het tijd om weer schoon te worden. Dit deden we in de rivier die gewoon aan ons terrein lag. 

En wat is dat geweldig zeg! Die beesten gaan languit in die rivier, koppie onder en dan alleen dat slurfje boven water. Ik heb ook zo’n ding nodig, ideaal! 

Na lekker wat geknuffel en gespetter was het tijd om te gaan. EN WAT HEB IK GENOTEN ZEG! Met zekerheid de beste dag uit mijn leven!

Vanavond na een beste en welverdiende hamburger nog even naar de sunday night market geweest. Veel leuker dan die van gister en een stuk goedkoper ook! Ik heb dus maar even wat souvernirtjes ingeslagen.

!! Nog even belangrijk: we zijn naar een elephant sanctuary geweest. Dat houdt in dat de olifanten een halve dag bezoek hebben van toeristen. Ze worden dan gevoed, gebadderd en er is tijd om met ze te spelen. ER WORDT DUS NIET OP GEREDEN! Dit doen alleen die k.. Chinezen helaas nog... De andere helft van de dag hebben de olifanten vrije tijd en mogen ze gaan en staan waar ze willen! De verzorgers zijn echt super met deze beesten. Ze temmen ze alleen met woorden en hun handen. Geen speren en stokken dus! Verder werd er verteld dat de olifanten zijn gered van riding tours en handelaren of dat ze ziek waren in het wild en zijn genezen, maar te slecht waren om terug het wild in te gaan. Nu blijft het de vraag of dat echt zo is... Één ding is zeker; deze olifanten worden goed verzorgd en met liefde behandeld!

Dikke kus!

Oh ja, foto’s komen eraan!

Foto’s

1 Reactie

  1. Jan en Marianne:
    17 oktober 2017
    Wij hoorden van je ouders dat je en reisblog bijhoud. Erg leuk en mooie foto’s. Geniet ervan.
    Groetjes,
    Jan & Marianne